Subliñar

Subliñar consiste en colocar unha raia debaixo das palabras, frases ou ideas importantes, o que facilita a análise dun texto.

.- Que se debe subliñar:

. As partes a estudar dos libros de texto.

. Algún tema de enciclopedias para ampliar explicacións da clase.

. Os resumos e esquemas para destacar algunha ideas.

.- O subliñado ben feito serve para:

                        - Fomentar a atención na lectura.

                        - Diferenciar o importante do que non o é.

                        - Favorecer a eficacia dos esquemas.

                        - Lograr a exactitude nos resumos.

.- Pasos para realizar un bo subliñado:

                        - Lectura do texto parágrafo por parágrafo.

                        - Subliñado previo a lapis das frases que conteñen afirmacións, definicións, argumentacións, relacionadas co título do epígrafe.

                        - Subliñado definitivo.

                        - Lectura do subliñado comprobando que o contido esencial de cada parágrafo responde ao enunciado do título.

(NOTA: Lembra que para subliñar acertadamente debes ler previamente o texto; lembra tamén non subliñar os incisos, é dicir, as expresións que aclaran ou explican as ideas, nin os exemplos nin adxectivación nin valoracións persoais).

TEXTO 1:

            Os arcaísmos. En moitos aspectos, a lingua é un proceso paralelo ao da vida. Hai palabras que en determinadas épocas teñen unha plena vixencia, pero logo vanse perdendo ou pasan co tempo a constituír os arcaísmos. En xeral, ao falar de arcaísmos, adoitamos referirnos case sempre a palabras que se utilizaron na Idade Media, pero que logo se perderon, mesmo antes do Renacemento. É o caso das palabras que aparecen nas Cantigas Medievais: "vegada" (vez), "conquerir" (conseguir), "ren" (nada), "capiduo" (capítulo).

            O arcaísmo está provocado unha veces pola desaparición do obxecto nomeado e outras porque a mesma realidade foi substituída por outra palabra, como no caso de "ren" (nada).

            O arcaísmo atópase, sobre todo, nos escritores do Rexurdimento e do primeiro terzo do século XX, que imitaron a linguaxe das Cantigas Medievais.

            Os arcaísmos. En moitos aspectos, a lingua é un proceso paralelo ao da vida. Hai palabras que en determinadas épocas teñen unha plena vixencia, pero logo vanse perdendo ou pasan co tempo a constituír os arcaísmos. En xeral, ao falar de arcaísmos, adoitamos  referirnos case sempre a palabras que se utilizaron na Idade Media, pero que logo se perderon, mesmo antes do Renacemento. É o caso das palabras que aparecen nas Cantigas Medievais: "vegada" (vez), "conquerir" (conseguir), "ren" (nada), "capiduo" (capítulo).

            O arcaísmo está provocado unha veces pola desaparición do obxecto nomeado e outras porque a mesma realidade foi substituída por outra palabra, como no caso de "ren" (nada).

            O arcaísmo atópase, sobre todo, nos escritores do Rexurdimento e do primeiro terzo do século XX, que imitaron a linguaxe das Cantigas Medievais.

TEXTO 2:

A dixestión no estómago

O estómago remove constantemente o alimento que se vai mesturando cos xugos do estómago. No estómago permanece o alimento de dúas a tres horas. Despois pasa ao intestino delgado.

A dixestión no estómago

O estómago remove constantemente o alimento que se vai mesturando cos xugos do estómago. No estómago permanece o alimento de dúas a tres horas. Despois pasa ao intestino delgado.

TEXTO 3:

Nos cursos anteriores de Bacharelato e noutros temas deste texto estudamos os organismos vivos en si mesmos, sen ocuparnos das súas relacións co medio ambiente, onde viven e con outros seres vivos. Todo organismo é un ser en relación, e Ecoloxía é a rama de Bioloxía que se ocupa deste estudo; é dicir, das relacións dos seres vivos entre si e co medio ambiente onde se desenvolven.

            Etimoloxicamente, Ecoloxía significa "tratado da casa, do fogar". Con este sentido utilizou a palabra Ecoloxía por primeira vez Haekel, en 1968, na obra Morfoloxía Xeral dos organismos. Posteriormente o danés Warning difundiuna na súa obra Oecology of Plants.

            A Ecoloxía, como ciencia, adquiriu o seu máximo desenvolvemento nos últimos cincuenta anos. A súa orixinalidade radica en que estuda o organismo no seu contexto total, non illado. Como rama da Bioloxía, a súa relación con outras ciencias é grande. Necesita o apoio especial das que estudan o medio ambiente: Xeografía, Xeoloxía, Química e Física, entre outras.

Nos cursos anteriores de Bacharelato e noutros temas deste texto estudamos os organismos vivos en si mesmos, sen ocuparnos das súas relacións co medio ambiente, onde viven e con outros seres vivos. Todo organismo é un ser en relación, e Ecoloxía é a rama de Bioloxía que se ocupa deste estudo; é dicir, das relacións dos seres vivos entre si e co medio ambiente onde se desenvolven.

            Etimoloxicamente, Ecoloxía significa "tratado da casa, do fogar". Con este sentido utilizou a palabra Ecoloxía por primeira vez Haekel, en 1968, na obra Morfoloxía Xeral dos organismos. Posteriormente o danés Warning difundiuna na súa obra Oecology of Plants.

            A Ecoloxía, como ciencia, adquiriu o seu máximo desenvolvemento nos últimos cincuenta anos. A súa orixinalidade radica en que estuda o organismo no seu contexto total, non illado. Como rama da Bioloxía, a súa relación con outras ciencias é grande. Necesita o apoio especial das que estudan o medio ambiente: Xeografía, Xeoloxía, Química e Física, entre outras.

TEXTO 4:

Clima desértico

O deserto ten dúas características: a calor e a falta de auga, que fan difícil a vida neles. Os cactos son as plantas mellor adaptadas ao clima do deserto. Non ten follas, senón espiñas. Así non perden auga e as espiñas protéxenos dos animais.

Clima desértico

O deserto ten dúas características: a calor e a falta de auga, que fan difícil a vida neles. Os cactos son as plantas mellor adaptadas ao clima do deserto. Non ten follas, senón espiñas. Así non perden auga e as espiñas protéxenos dos animais.

TEXTO 5:

O carbón é un mineral que se atopa no interior da Terra. Procede da descomposición de vexetais soterrados hai miles de anos.

A orixe do carbón é vexetal ou orgánico.

É de cor escura.

O carbón é un mineral que se atopa no interior da Terra. Procede da descomposición de vexetais soterrados hai miles de anos.

A orixe do carbón é vexetal ou orgánico.

É de cor escura.

TEXTO 6:

O leite é unha materia prima importantísima para a alimentación humana. Desde a antigüidade, as persoas obtiñan por medios artesanais os derivados do leite: queixos, manteiga e outros produtos.

Actualmente, o leite é transformado en diversos produtos lácteos nas centrais leiteiras.

Nas explotacións gandeiras móxense as vacas, a man ou con muxidoiras mecánicas. A continuación, o leite pasa a centros de recollida refrixerados. Despois é transportada á central leiteira en grandes camións cisterna.

Na central leiteira elabóranse, entre outros, os seguintes produtos: leite, iogures, queixos, requeixos, manteigas e batidos.

O leite é unha materia prima importantísima para a alimentación humana. Desde a antigüidade, as persoas obtiñan por medios artesanais os derivados do leite: queixos, manteiga e outros produtos.

Actualmente, o leite é transformado en diversos produtos lácteos nas centrais leiteiras.

Nas explotacións gandeiras móxense as vacas, a man ou con muxidoiras mecánicas. A continuación, o leite pasa a centros de recollida refrixerados. Despois é transportada á central leiteira en grandes camións cisterna.

Na central leiteira elabóranse, entre outros, os seguintes produtos: leite, iogures, queixos, requeixos, manteigas e batidos.

TEXTO 7:

Paisaxe fluvial na Comunidade Valenciana

As concas dos ríos presentan paisaxes similares:

. Curso alto: mato e zonas de bosque. É frecuente ver antigos cultivos abandonados.

. Curso medio: arborado e zonas de hortas. Abondan as presas.

. Curso baixo: grandes zonas de regadío. Nestas zonas prodúcense as maiores concentracións humanas.

Paisaxe fluvial na Comunidade Valenciana

As concas dos ríos presentan paisaxes similares:

. Curso alto: mato e zonas de bosque. É frecuente ver antigos cultivos abandonados.

. Curso medio: arborado e zonas de hortas. Abondan as presas.

. Curso baixo: grandes zonas de regadío. Nestas zonas prodúcense as maiores concentracións humanas.

TEXTO 8:

A conquista do espazo

A humanidade ten posta a súa mirada no espazo. Parece que pretende algo importante, unha aventura arriscada, unha fazaña non sospeitada ata hoxe. Poderiamos preguntarnos: Pensa o home abandonar a Terra?, está preparando o seu éxodo?, ten o proxecto de habitar nalgún outro lugar da nosa galaxia? Quizais non se poida contestar aínda a estas inquietantes preguntas, quizais o home non se plantexou aínda de xeito consciente saír da Terra para non volver xamais a ela, ninguén sabe se o fará algún día.

A conquista do espazo

A humanidade ten posta a súa mirada no espazo. Parece que pretende algo importante, unha aventura arriscada, unha fazaña non sospeitada ata hoxe. Poderiamos preguntarnos: Pensa o home abandonar a Terra?, está preparando o seu éxodo?, ten o proxecto de habitar nalgún outro lugar da nosa galaxia? Quizais non se poida contestar aínda a estas inquietantes preguntas, quizais o home non se plantexou aínda de xeito consciente saír da Terra para non volver xamais a ela, ninguén sabe se o fará algún día.

.- Tipos de subliñado:

Rectángulo.................................................................................................... para os títulos

Liña recta dobre.............................................................................. para ideas importantes

Rotulador reflectante............................................................................ para nomes e datos

Liña recta simple............................................................................ para ideas secundarias.