venres, 30 de novembro de 2012

Esquematizar



Esquematizar consiste en ordenar graficamente as palabras, frases, ideas, clasificacións, consecuencias, clases, conceptos, características, datos…


Diciamos, ao falar do subliñado, que se o fas ben, favorecerá, entre outras cousas, a eficacia e o acerto nos esquemas que teñas que facer nos teus estudos.
            Polo tanto, unha condición importante para realizar ben os teus esquemas é o acerto que logres ao subliñar as ideas dun texto.

            . Pero, que é un esquema?. É un escrito onde se consignan as ideas dun texto debidamente xerarquizadas.

            . Características dun esquema ben feito:

                        - Ideas formuladas por oracións simples.
                        - Ideas principais xunto á marxe esquerda do papel.
                        - Ideas secundarias, debaixo moi á dereita.
                        - Ideas terciarias xunto á marxe dereita.
                        - A presentación ou disposición do escrito deberá gardar equilibrio con amplos espazos brancos.
                        - A formulación das ideas farase con linguaxe persoal e non con frases do texto que se está esquematizando.
                        - Utilizaranse signos de realce como:
                                   . Números romanos e arábigos.
                                   . Letras maiúsculas e minúsculas.
                                   . Cores.
                                   . Puntos grosos.
                                   . Frechas.
                                   . Chaves.
                                   . Recadros.
                                   . Guións longos...

            . É importante que o esquema sexa claro e que dunha simple ollada se localicen as ideas principais.

            . Se o esquema está ben feito será moi fácil realizar o resumo do texto.
                        Unha diferenza notoria entre o esquema e o resumo consiste en que rapidamente se advirten no esquema, mirándoo de arriba cara a abaixo, as ideas esenciais dun texto; mentres que no resumo, para averiguar o contido, hai que lelo de esquerda a dereita e liña por liña.






TEXTO 1:




            O núcleo lingüístico de Cantabria que constitúe o novo romance esténdese inicialmente en tres direccións: ao Oeste avanza por territorio leonés e desarraiga as vellas formas lingüísticas, que quedan confinadas cara a Galicia, onde darán lugar ás do actual galego, quedando, ademais, como formas arcaizantes o bable, que se fala en Asturias; o saiagués, conservado na provincia de Zamora, e as formas dialectais do Bierzo, ao NO. da provincia de León (mirandés e maragato)
            Cara ao Este, o castelán ocupa lentamente, por un lado, considerables territorios de Álava, onde se falaba vasco; por outro, vai desaloxando as formas dialectais catalanoaragonesas que, non só ocupaban a totalidade do reino de Aragón, senón que chegaban ata Navarra e a Rioxa. Baste dicir que o xograr de Medinaceli que escribiu o "Poema de Mío Cid" en 1140 está frecuentemente influído por formas catalanoaragonesas. O dialecto aragonés conservouse durante toda a Idade Media e tiña características parecidas ao catalán.
            Finalmente, cara ao Sur, a cuña lingüística castelá realiza o seu máis rápido e decisivo avance, desarraigando, como di Menéndez Pidal, as antigas formas romances mozárabes e creando formas castelás que adquiren específicas características andaluzas.



                        O núcleo lingüístico de Cantabria que constitúe o novo romance esténdese inicialmente en tres direccións: ao Oeste avanza por territorio leonés e desarraiga as vellas formas lingüísticas, que quedan confinadas cara a Galicia, onde darán lugar ás do actual galego, quedando, ademais, como formas arcaizantes o bable, que se fala en Asturias; o saiagués, conservado na provincia de Zamora, e as formas dialectais do Bierzo, ao NO. da provincia de León (mirandés e maragato)
            Cara ao Este, o castelán ocupa lentamente, por un lado, considerables territorios de Álava, onde se falaba vasco; por outro, vai desaloxando as formas dialectais catalanoaragonesas que, non só ocupaban a totalidade do reino de Aragón, senón que chegaban ata Navarra e a Rioxa. Baste dicir que o xograr de Medinaceli que escribiu o "Poema de Mío Cid" en 1140 está frecuentemente influído por formas catalanoaragonesas. O dialecto aragonés conservouse durante toda a Idade Media e tiña características parecidas ao catalán.
            Finalmente, cara ao Sur, a cuña lingüística castelá realiza o seu máis rápido e decisivo avance, desarraigando, como di Menéndez Pidal, as antigas formas romances mozárabes e creando formas castelás que adquiren específicas características andaluzas.



ESQUEMA:


            AS TRES DIRECCIÓNS DA CUÑA CASTELÁ E OS SEUS EFECTOS.


. Cara ao Oeste AVANZA polo territorio Leonés
            - Desarraiga as vellas formas, que se chaman
                        . en Galicia=              GALEGO
                        . en Asturias=             BABLE
                        . en Saiago=               SAIAGUÉS
                        . no Bierzo=               MIRANDÉS
                                                                                    MARAGATO

. Cara ao Este
            - OCUPA territorios de Álava
            - DESALOXA dialectos catalanoaragoneses
                                   (Aragón, Navarra, A rioxa)

                  Exemplo: formas catalanoaragonesas no "Poema do Mío Cid"

. Cara ao Sur
            - DESARRAIGA o mozárabe
            - Crea formas castelás con caracteres andaluces.





TEXTO 2:


            Esquematiza o texto seguinte:


                        A agricultura é a explotación metódica do chan para obter vexetais, xeralmente combinada coa gandería. Son elementos necesarios o traballo e o inventario. A elección de cultivos (prado, campo, alternante, etc.) depende do clima, a índole do terreo e a situación do mercado. A maior parte dos produtos do campo proveñen directamente do cultivo de cereais e leguminosas, e no resto, de prados, devesas, hortas, árbores froitais e vides.
            A cría do gando, en primeiro lugar vacún como produtor de leite e para engorde e tiro, abarata notablemente a explotación agrícola polos abonos que proporciona e polo aproveitamento dos seus residuos, e transforma unha fracción dos froitos do campo en touciño, graxas, carne, etc.
            Distínguese o cultivo de parcelas, de prados pequenos, medianos e grandes, e os latifundios, pola explotación directa ou en arrendamento. Aumentaron o rendemento e diminuíron os custos, diversos progresos en materia de labranza, abonos, selección, sementeira e coidado das sementes, e na cría, nutrición e entretemento dos animais de granxa, e en perfeccionamentos técnicos das máquinas agrícolas.




(NOTA: Non esquezas de subliñar as ideas e lembra que as definicións ou afirmación son, xeralmente, máis importantes que as causas, comparacións, condicións ou consecuencias.
            Lembra tamén a importancia do uso de signos de realce e de equilibrio entre espazos brancos e escritos: a claridade depende deles).


xoves, 29 de novembro de 2012

Subliñar



Subliñar consiste en colocar unha raia debaixo das palabras, frases ou ideas importantes, o que facilita a análise dun texto.




.- Que se debe subliñar:

. As partes a estudar dos libros de texto.
. Algún tema de enciclopedias para ampliar explicacións da clase.
. Os resumos e esquemas para destacar algunha ideas.



.- O subliñado ben feito serve para:

                        - Fomentar a atención na lectura.
                        - Diferenciar o importante do que non o é.
                        - Favorecer a eficacia dos esquemas.
                        - Lograr a exactitude nos resumos.


.- Pasos para realizar un bo subliñado:

                        - Lectura do texto parágrafo por parágrafo.
                        - Subliñado previo a lapis das frases que conteñen afirmacións, definicións, argumentacións, relacionadas co título do epígrafe.
                        - Subliñado definitivo.
                        - Lectura do subliñado comprobando que o contido esencial de cada parágrafo responde ao enunciado do título.




(NOTA: Lembra que para subliñar acertadamente debes ler previamente o texto; lembra tamén non subliñar os incisos, é dicir, as expresións que aclaran ou explican as ideas, nin os exemplos nin adxectivación nin valoracións persoais).



TEXTO 1:


            Os arcaísmos. En moitos aspectos, a lingua é un proceso paralelo ao da vida. Hai palabras que en determinadas épocas teñen unha plena vixencia, pero logo vanse perdendo ou pasan co tempo a constituír os arcaísmos. En xeral, ao falar de arcaísmos, adoitamos referirnos case sempre a palabras que se utilizaron na Idade Media, pero que logo se perderon, mesmo antes do Renacemento. É o caso das palabras que aparecen nas Cantigas Medievais: "vegada" (vez), "conquerir" (conseguir), "ren" (nada), "capiduo" (capítulo).
            O arcaísmo está provocado unha veces pola desaparición do obxecto nomeado e outras porque a mesma realidade foi substituída por outra palabra, como no caso de "ren" (nada).
            O arcaísmo atópase, sobre todo, nos escritores do Rexurdimento e do primeiro terzo do século XX, que imitaron a linguaxe das Cantigas Medievais.




            Os arcaísmos. En moitos aspectos, a lingua é un proceso paralelo ao da vida. Hai palabras que en determinadas épocas teñen unha plena vixencia, pero logo vanse perdendo ou pasan co tempo a constituír os arcaísmos. En xeral, ao falar de arcaísmos, adoitamos  referirnos case sempre a palabras que se utilizaron na Idade Media, pero que logo se perderon, mesmo antes do Renacemento. É o caso das palabras que aparecen nas Cantigas Medievais: "vegada" (vez), "conquerir" (conseguir), "ren" (nada), "capiduo" (capítulo).
            O arcaísmo está provocado unha veces pola desaparición do obxecto nomeado e outras porque a mesma realidade foi substituída por outra palabra, como no caso de "ren" (nada).
            O arcaísmo atópase, sobre todo, nos escritores do Rexurdimento e do primeiro terzo do século XX, que imitaron a linguaxe das Cantigas Medievais.






TEXTO 2:


A dixestión no estómago

O estómago remove constantemente o alimento que se vai mesturando cos xugos do estómago. No estómago permanece o alimento de dúas a tres horas. Despois pasa ao intestino delgado.



A dixestión no estómago

O estómago remove constantemente o alimento que se vai mesturando cos xugos do estómago. No estómago permanece o alimento de dúas a tres horas. Despois pasa ao intestino delgado.





TEXTO 3:


Nos cursos anteriores de Bacharelato e noutros temas deste texto estudamos os organismos vivos en si mesmos, sen ocuparnos das súas relacións co medio ambiente, onde viven e con outros seres vivos. Todo organismo é un ser en relación, e Ecoloxía é a rama de Bioloxía que se ocupa deste estudo; é dicir, das relacións dos seres vivos entre si e co medio ambiente onde se desenvolven.
            Etimoloxicamente, Ecoloxía significa "tratado da casa, do fogar". Con este sentido utilizou a palabra Ecoloxía por primeira vez Haekel, en 1968, na obra Morfoloxía Xeral dos organismos. Posteriormente o danés Warning difundiuna na súa obra Oecology of Plants.
            A Ecoloxía, como ciencia, adquiriu o seu máximo desenvolvemento nos últimos cincuenta anos. A súa orixinalidade radica en que estuda o organismo no seu contexto total, non illado. Como rama da Bioloxía, a súa relación con outras ciencias é grande. Necesita o apoio especial das que estudan o medio ambiente: Xeografía, Xeoloxía, Química e Física, entre outras.




Nos cursos anteriores de Bacharelato e noutros temas deste texto estudamos os organismos vivos en si mesmos, sen ocuparnos das súas relacións co medio ambiente, onde viven e con outros seres vivos. Todo organismo é un ser en relación, e Ecoloxía é a rama de Bioloxía que se ocupa deste estudo; é dicir, das relacións dos seres vivos entre si e co medio ambiente onde se desenvolven.
            Etimoloxicamente, Ecoloxía significa "tratado da casa, do fogar". Con este sentido utilizou a palabra Ecoloxía por primeira vez Haekel, en 1968, na obra Morfoloxía Xeral dos organismos. Posteriormente o danés Warning difundiuna na súa obra Oecology of Plants.
            A Ecoloxía, como ciencia, adquiriu o seu máximo desenvolvemento nos últimos cincuenta anos. A súa orixinalidade radica en que estuda o organismo no seu contexto total, non illado. Como rama da Bioloxía, a súa relación con outras ciencias é grande. Necesita o apoio especial das que estudan o medio ambiente: Xeografía, Xeoloxía, Química e Física, entre outras.




TEXTO 4:


Clima desértico

O deserto ten dúas características: a calor e a falta de auga, que fan difícil a vida neles. Os cactos son as plantas mellor adaptadas ao clima do deserto. Non ten follas, senón espiñas. Así non perden auga e as espiñas protéxenos dos animais.


Clima desértico

O deserto ten dúas características: a calor e a falta de auga, que fan difícil a vida neles. Os cactos son as plantas mellor adaptadas ao clima do deserto. Non ten follas, senón espiñas. Así non perden auga e as espiñas protéxenos dos animais.




TEXTO 5:

O carbón é un mineral que se atopa no interior da Terra. Procede da descomposición de vexetais soterrados hai miles de anos.
A orixe do carbón é vexetal ou orgánico.
É de cor escura.


O carbón é un mineral que se atopa no interior da Terra. Procede da descomposición de vexetais soterrados hai miles de anos.
A orixe do carbón é vexetal ou orgánico.
É de cor escura.






TEXTO 6:


O leite é unha materia prima importantísima para a alimentación humana. Desde a antigüidade, as persoas obtiñan por medios artesanais os derivados do leite: queixos, manteiga e outros produtos.
Actualmente, o leite é transformado en diversos produtos lácteos nas centrais leiteiras.
Nas explotacións gandeiras móxense as vacas, a man ou con muxidoiras mecánicas. A continuación, o leite pasa a centros de recollida refrixerados. Despois é transportada á central leiteira en grandes camións cisterna.
Na central leiteira elabóranse, entre outros, os seguintes produtos: leite, iogures, queixos, requeixos, manteigas e batidos.



O leite é unha materia prima importantísima para a alimentación humana. Desde a antigüidade, as persoas obtiñan por medios artesanais os derivados do leite: queixos, manteiga e outros produtos.
Actualmente, o leite é transformado en diversos produtos lácteos nas centrais leiteiras.
Nas explotacións gandeiras móxense as vacas, a man ou con muxidoiras mecánicas. A continuación, o leite pasa a centros de recollida refrixerados. Despois é transportada á central leiteira en grandes camións cisterna.
Na central leiteira elabóranse, entre outros, os seguintes produtos: leite, iogures, queixos, requeixos, manteigas e batidos.






TEXTO 7:


Paisaxe fluvial na Comunidade Valenciana

As concas dos ríos presentan paisaxes similares:
. Curso alto: mato e zonas de bosque. É frecuente ver antigos cultivos abandonados.
. Curso medio: arborado e zonas de hortas. Abondan as presas.
. Curso baixo: grandes zonas de regadío. Nestas zonas prodúcense as maiores concentracións humanas.


Paisaxe fluvial na Comunidade Valenciana

As concas dos ríos presentan paisaxes similares:
. Curso alto: mato e zonas de bosque. É frecuente ver antigos cultivos abandonados.
. Curso medio: arborado e zonas de hortas. Abondan as presas.
. Curso baixo: grandes zonas de regadío. Nestas zonas prodúcense as maiores concentracións humanas.




TEXTO 8:


A conquista do espazo


A humanidade ten posta a súa mirada no espazo. Parece que pretende algo importante, unha aventura arriscada, unha fazaña non sospeitada ata hoxe. Poderiamos preguntarnos: Pensa o home abandonar a Terra?, está preparando o seu éxodo?, ten o proxecto de habitar nalgún outro lugar da nosa galaxia? Quizais non se poida contestar aínda a estas inquietantes preguntas, quizais o home non se plantexou aínda de xeito consciente saír da Terra para non volver xamais a ela, ninguén sabe se o fará algún día.




A conquista do espazo


A humanidade ten posta a súa mirada no espazo. Parece que pretende algo importante, unha aventura arriscada, unha fazaña non sospeitada ata hoxe. Poderiamos preguntarnos: Pensa o home abandonar a Terra?, está preparando o seu éxodo?, ten o proxecto de habitar nalgún outro lugar da nosa galaxia? Quizais non se poida contestar aínda a estas inquietantes preguntas, quizais o home non se plantexou aínda de xeito consciente saír da Terra para non volver xamais a ela, ninguén sabe se o fará algún día.





.- Tipos de subliñado:


Rectángulo.................................................................................................... para os títulos

Liña recta dobre.............................................................................. para ideas importantes

Rotulador reflectante............................................................................ para nomes e datos

Liña recta simple............................................................................ para ideas secundarias.