As Irmandades da Fala

As Irmandades da Fala | Videoremix from Illa Bufarda on Vimeo.

A crítica literaria

 Unha crítica literaria é unha opinión razoada sobre unha obra literaria: unha novela, un álbum ilustrado, un poema…

            O seu propósito é deixar constancia de se merece a pena ler, ou non, o libro, álbum ilustrado, obra teatral… que vas comentar.

 

Aspectos que hai que destacar:

1.  Le a obra coidadosamente. Empezas unha crítica non cando te sentas a escribila, senón cando te sentas a ler a obra. Pregúntate, por exemplo, por que os personaxes fan o que fan.
   
2. Pódese comezar coa presentación do libro: novela, álbum ilustrado, cómic, teatro, poesía… e  sinalar que tipo de temática se trata (social, misterio, terror, amor, humor...)
3. A continuación búscase expór de xeito preciso o conxunto de aspectos que se desexan destacar, o tema principal, personaxes destacados, estrutura ou calquera que sexa. Non deas demasiados detalles e nunca digas o final.
4. Por último, emítese un breve xuízo persoal destacando os aspectos positivos ou negativos do mesmo. É neste momento cando podes incluír as reflexións persoais que creas oportunas, debido que ata este momento, a función do texto debe ser fundamentalmente informativa.

Aquí podes contar que che transmitiu o libro, que significou para ti, que sentiches ao lelo ou a que lectorado llelo recomendas e por que…

♦ Que a crítica non che saia nin demasiado longa, nin demasiado curta. Se ocupa máis de media páxina, talvez esteas dando moitos detalles; e se son só un par de parágrafos, probablemente esteas contando demasiado pouco.

♦ Revísaa!  É importante que  estea ben construída e redactada, que nos informe do libro sen destripar o argumento e que, ao lela, nos dea a todxs moitas ganas de lelo tamén, ou non.

 ♦ Ten moito coidado de facer resumo da obra nin contar o argumento. O teu traballo consiste en avaliar o significado da obra e o que supuxo para ti, non resumila.

Eu son... Eu non son

Imos comezar a escribir:

A nosa tarefa será realizar un poema emulando ao noso poeta preferido, Carlos Negro, quen inicia o seu poemario Masculino singular con este poema:

Carlos Negro, tal como el explica, non inventou a estrutura deste poema, senón que lla viu ao poeta Peter Handke no seu libro Vivir sin poesía publicado por Bartleby:

Agora tócavos a vós!!!